12. jun 2011. godine ostao je zabeležen kao važan datum u istoriji savremenog revolucionarnog pokreta. Aktivističkim suprotstavljanjem održavanju NATO konferencije u Beogradu, revolucionarni pokret u Srbiji pokazao da jedini stoji na strani naroda i da je jedini kadar da vodi doslednu borbu protiv imperijalističkog nasilja i pljačke.

Ovom prilikom iznosimo delove tadašnjeg saopštenja čuvene “Partije rada”, čiji je osnivač nepokolebljivi revolucionar i marksističko-lenjinistički borac Vlado Dapčević. Iako nikada nije izrasla u solidnu proletersku partiju, “Partija rada” tada je hrabro stajala na anti-imperijalističkim barikadama i sa osnovnom marksističko-lenjinističkom zrelošću ocenila događaj, značajan za dalji razvoj revolucionarnog pokreta u Srbiji:

“Aktivizam koji su pokazale udružene levičarske grupe, povodom odražavanja NATO konferencije u Beogradu, u političkom smislu je pobeda i naznaka većeg otpora postojećem sistemu i imperijalističkoj dominaciji. Ta politička pobeda se ogleda pre svega u jedinstvenom nastupu levičarskih snaga, a posebno što je otpor NATO dominaciji u Srbiji iskazan od snaga koje nisu desničarske (i u službi globalnih inter-imperijalističkih okršaja).

   Selektivan odnos režima prema protestima koji su ovim povodom održani, najbolje govori koga marionetski režim u perspektivi smatra glavnim protivnikom. To se najbolje videlo kroz odnos policije prema učesnicima protesta. Za razliku od skupova u organizaciji ekstremnih desničara, internacionalistički i antiimperijalistički skup Anti-NATO kampanje bio je brutalno razbijen od strane policije. Nasrtanje policijskih snaga na mirni skup levičarskih demonstranata je i naznaka da će represija režima jačati prema svim onim snagama koje nastupaju sa suprotih klasnih pozicija – odnosno onih koji ustaju protiv diktature kapitala, represije režima, imperijalističkog ropstva.

   Hapšenje pripadnika revolucionarnih levičarskih organizacija prilika je za jačanje ovih organizacija, kao i jačanje uverenja da se samo jedinstvenim i masovnim pokretom radnog naroda može uspešno voditi borba protiv imperijalizma i NATO-a kao njegove reprezentativne sile – sile globalnog terorizma.“

Na današnji dan treba spomenuti i neprežaljenu profesorku Ljiljanu Bogoevu Sedlar, koja je iznenada preminula ove godine, a koja je svojim zalaganjem zadužila revolucionarni pokret. Ona se i toga dana odazvala svojoj humanističkoj i revolucionarnoj dužnosti i sa svojim studentima postojano stajala na nezaboravnoj anti-imperijalističkoj barikadi!

Dole imperijalistički-kapitalistički poredak nasilja i pljačke –
za trajni mir, narodnu demokratiju i socijalizam!

Edukativna komuna „Ljiljana Bogoeva Sedlar“
Revolucionarnog saveza rada Srbije,
12. jun 2020.