Revolucionarni savez rada Srbije

Digitalna biblioteka marksizma-lenjinizma

Bez revolucionarne teorije ne može biti ni revolucionarnog pokreta.

Lenjin

Šta je marksizam-lenjinizam?

Marksizam-lenjinizam je naučna koncepcija sveta koja otkriva poreklo društvenih nejednakosti i, iz ovog ugla, svrstana je među napredne teorije društvene misli, jer predstavlja i brani interese većine, tragajući za putevima kojima treba doći do sistema bez eksploatacije. Na taj se način partija proletarijata smatra istorijskom potrebom. Stoga je marksizam-lenjinizam njena filozofska, ekonomska i politička osnova; njena strategija i taktika za postizanje emancipacije potlačenih radnika i naroda i za izgradnju socijalizma i komunizma.

Marksizam-lenjinizam je naučna teorija društvenog razvoja; otkrio je zakone koji upravljaju promenama u prirodi, društvu i mišljenju. Nije ograničen samo na sagledavanje stvarnosti, već ima za cilj da identifikuje suprotnosti koje određuju i proizvode ove promene; razvija oblike i metode koji služe preobražavanju društva, kao i ulogu protagonističkih snaga svakog istorijskog trenutka. To je razlika koju ima u odnosu na utopijski socijalizam, koji mu je prethodio, jer, dok samo opisuje pravedno i egalitarno društvo, a da ne spominje kako to postići, marksizam-lenjinizam to čini sa dokazanom naučnom osnovom u društvenoj praksi. Otkrivajući antagonističke sile koje proizvode promene, marksizam potvrđuje postojanje klasne borbe. Njegova zasluga nije u ovom otkriću, već u projekciji činjenice da rezultat ove klasne borbe u kapitalizmu na nezaustavljiv način vodi do uspostavljanja diktature proletarijata.

Drugi osnovni element marksizma i lenjinizma je istorijska misija koja se pripisuje proletarijatu, radničkoj klasi uopšte kao najnaprednijoj klasi – avangardi u borbi za svrgavanje kapitalizma i izgradnju socijalizma i komunizma. Ovu koncepciju marksizma, u ovom trenutku, sektori sitne buržoazije veoma osporavaju u njihovoj želji da negiraju perspektivu revolucije i promovišu ono što nazivaju „novim društvenim akterima“, „civilnim društvom“, čija je misija da ublažava klasnu borbu, propagira pacifizam i ostvaruje neke zahteve unutar kapitalističkih kalupa.

Marksizam-lenjinizam je utemeljio istorijsku potrebu za proleterskom partijom kao jednog od najvažnijih subjektivnih faktora u obezbeđivanju revolucionarnog procesa.

Za proletersku partiju marksizam-lenjinizam nije dogma, to je vodič za revolucionarnu akciju; deo konkretne analize stvarnosti, kako bi se prepoznao položaj aktivnih društvenih snaga, njihove težnje, odnose, raspoloženje masa, cilj i oblik njihove borbe. Služi političkom obrazovanju klasnih boraca i radnih masa, da podignu nivo svesti, jedinstva i organizacije kako bi postigli svoje oslobođenje osvajanjem vlasti i izgradnjom novog društva.

Pročitajte još: Ukratko o osnovama marksizma

DIGITALNA BIBLIOTEKA MARKSIZMA-LENJINIZMA:


.
.

Teze o Fojerbahu, Karl Marks, 1845; Marnifest komunističke partije, Marks-Engels, 1948; Kapital, Karl Marks, 1867. Manifest i statut Međunarodnog udruženja radnika, Karl Marks, 1871; Razvitak socijalizma od utopije do nauke, Fridrih Engels, 1880.

200 godina od rođenja Fridriha Engelsa:
LENJIN O ENGELSU


Glavno u Marksovom učenju, V. I. Lenjin, 1913; Marksizam i revizionizam, Lenjin, 1908; Imperijalizam i rascep socijalizma, Lenjin, 1916; Ruska revolucija 1905. i Aprilske teze 1917. V. I. Lenjin; Država i revolucija, V. I. Lenjin, 1917; Imperijalizam kao najviši stadiju kapitalizma, Lenjin, 1917.

150 godina od rođenja Lenjina:
O ZNAČAJU BORBENOG MATERIJALIZMA, Lenjin, 1922.


Uslovi za prijem u Komunističku internacionalu, 1920; Pitanja lenjinizma, J. V. Staljin, 1924; Međunarodni karakter oktobarske revolucije, Staljin, 1927; Dijalektički i istorijski materijalizam, Staljin, 1938; Ekonomski problemi socijalizma u SSSR, Staljin, 1952.

Edukativna komuna u susret 150 godina Lenjina i 200 godina Engelsa:
NOVO PROTIV STAROG, Enver, 1964.


(VIDEO)

Komunisti trebaju da preuzmu zastavu zastavu demokratije (Govor na XIX Kongresu Komunističke partije Sovjetskog saveza), Staljin, 1952; Snaga malih naroda, Enver Hodža, 1964; Imperijalizam i revolucija (Imperialism and the Revolution), Enver, 1978; Marksističko-lenjinistički pokret i svetska kriza kapitalizma, Enver, 1979; Evrokomunizam je antikomunizam (Eurocommunism is anti-Communism), Enver, 1980.

Periodika i arhive:

Brošure:

Dokumenta:

Istoriografija:

Memoari:

Medijateka ▶

  • . .

.

.

U našoj borbi protiv svih neprijatelja, neophodan je čvrst oslonac na marksističko-lenjinističku teoriju i svetski proletarijat. Naša borba na ideološkom planu će biti uspešna samo u slučaju ako budemo podvrgnuli dubokoj dijalektičkoj analizi međunarodni položaj, aktuelne događaje, zadatke i ciljeve svih društvenih snaga, pokreta, svih njihovih međusobnih protivrečnosti. Naučna analiza međunarodne situacije i definisanje strategije doprinosi iznalaženje pravilne taktike u revolucionarnoj borbi u različitim uslovima – da bi dobijali svaku bitku, jednu za drugom. Socijalizam se nalazi u borbi sa kapitalizmom, međunarodni proletarijat se nalazi u bespoštednoj borbi sa svojim spoljašnjim i unutrašnjim ugnjetačima. Svetski proletarijat u svojoj borbi, vodi se marksističko-lenjinističkom ideologijom, koja objašnjava neophodnost te borbe i mobilizacije svih snaga za nju. Upravo zato su kapitalizam i imperijalizam uvek organizovali najžešću borbu protiv teorije Marksa, Engelsa, Lenjina, Staljina.

Enver, “Imperijalizam i revolucija”