Digitalna biblioteka marksizma-lenjinizma

Filozofi su do sada samo tumačili svet, stvar je u tome da se on promeni.
Marks

Bez revolucionarne teorije ne može biti ni revolucionarnog pokreta.
Lenjin

Šta je marksizam-lenjinizam?

Marksizam-lenjinizam je naučna koncepcija sveta, koja otkriva poreklo društvenih nejednakosti i, iz ovog ugla, svrstana je među napredne teorije ljudske i društvene misli, jer predstavlja i brani interese većine ljudi, tragajući za putevima kojima treba doći do sistema bez eksploatacije. Na taj se način partija proletarijata smatra istorijskom potrebom. Stoga je marksizam-lenjinizam njena filozofska, ekonomska i politička osnova; njena strategija i taktika za postizanje emancipacije potlačenih radnika i naroda i za izgradnju socijalizma i komunizma.

Marksizam-lenjinizam je naučna teorija društvenog razvoja; otkriva zakone koji upravljaju promenama u prirodi, društvu i mišljenju. Nije ograničen samo na sagledavanje stvarnosti, već ima za cilj da identifikuje suprotnosti koje određuju i proizvode ove promene; razvija oblike i metode koji služe preobražavanju društva, kao i ulogu protagonističkih snaga svakog istorijskog trenutka. To je razlika koju ima u odnosu na utopijski socijalizam, koji mu je prethodio, jer, dok samo opisuje pravedno i egalitarno društvo, a da ne spominje kako to postići, marksizam-lenjinizam to čini sa dokazanom naučnom osnovom u društvenoj praksi. Otkrivajući antagonističke sile koje proizvode promene, marksizam potvrđuje postojanje klasne borbe. Njegova zasluga nije u ovom otkriću, već u projekciji činjenice da rezultat ove klasne borbe u kapitalizmu na nezaustavljiv način vodi do uspostavljanja diktature proletarijata.

Drugi osnovni element marksizma i lenjinizma je istorijska misija koja se pripisuje proletarijatu, radničkoj klasi uopšte kao najnaprednijoj klasi – avangardi u borbi za svrgavanje kapitalizma i izgradnju socijalizma i komunizma. U ovom trenutku, delovi sitne buržoazije veoma osporavaju ovu koncepciju marksizma, u njihovoj želji da negiraju perspektivu revolucije i promovišu ono što nazivaju „novim društvenim akterima“, „civilnim društvom“, čija je misija da ublažava klasnu borbu, propagira pacifizam i ostvaruje neke zahteve unutar kapitalističkih kalupa.

Marksizam-lenjinizam je utemeljio istorijsku potrebu za proleterskom partijom kao jednog od najvažnijih subjektivnih faktora u obezbeđivanju revolucionarnog procesa.

Za proletersku partiju marksizam-lenjinizam nije dogma, to je vodič za revolucionarnu akciju; deo konkretne analize stvarnosti, kako bi se prepoznao položaj aktivnih društvenih snaga, njihove težnje, odnose, raspoloženje masa, cilj i oblik njihove borbe. Služi političkom obrazovanju klasnih boraca i radnih masa, da podignu nivo svesti, jedinstva i organizacije kako bi postigli svoje oslobođenje osvajanjem vlasti i izgradnjom novog društva.

Pročitajte još:
Ukratko o osnovama marksizma

”Prva, starija generacija boljševika bila je teoretski potkovana. Poznavali smo političku ekonomiju, prelistavali “Kapital”, beležili, prepirali se, proveravali jedni druge. To je bila naša snaga; to nam je mnogo pomoglo. Druga generacija bila je manje pripremljena. Ljudi su bili zauzeti praktičnim radom, izgradnjom. Marksizam se proučavao iz brošura. Treća generacija se odgaja na feljtonima i novinskim člancima. Oni nemaju duboko znanje. Treba im dati hranu koja je ukusna. Većina njih nije odgojena na proučavanju dela Marksa i Lenjina, već na citatima. Ako se stvari ovako nastave, onda se ljudi mogu degenerisati.

U Americi se vodi rasprava: o svemu odlučuje dolar, pa onda zašto nam treba teorija, zašto nam treba nauka? I ovde se može raspravljati: zašto nam treba “Kapital”, kad gradimo socijalizam!? To preti degradacijom, to je smrt…”
razgovor J.V. Staljina o političkoj ekonomiji, 24. aprila 1950.

KLASICI MARKSIZMA-LENJINIZMA

.
.

Teze o Fojerbahu, Karl Marks, 1845; Marnifest komunističke partije, Marks-Engels, 1948; Kapital, Karl Marks, 1867. Manifest i statut Međunarodnog udruženja radnika, Karl Marks, 1871; Razvitak socijalizma od utopije do nauke, Fridrih Engels, 1880.

200 godina od rođenja Fridriha Engelsa:
LENJIN O ENGELSU

Glavno u Marksovom učenju, V. I. Lenjin, 1913; Marksizam i revizionizam, Lenjin, 1908; Imperijalizam i rascep socijalizma, Lenjin, 1916; Ruska revolucija 1905. i Aprilske teze 1917. V. I. Lenjin; Država i revolucija, V. I. Lenjin, 1917; Imperijalizam kao najviši stadiju kapitalizma, Lenjin, 1917.

150 godina od rođenja Lenjina:
O ZNAČAJU BORBENOG MATERIJALIZMA, Lenjin, 1922.

Uslovi za prijem u Komunističku internacionalu, 1920; Pitanja lenjinizma, J. V. Staljin, 1924; Međunarodni karakter oktobarske revolucije, Staljin, 1927; Dijalektički i istorijski materijalizam, Staljin, 1938; Ekonomski problemi socijalizma u SSSR, Staljin, 1952.

Edukativna komuna u susret 150 godina Lenjina i 200 godina Engelsa:
NOVO PROTIV STAROG, Enver, 1964.

(VIDEO)

Komunisti trebaju da preuzmu zastavu zastavu demokratije (Govor na XIX Kongresu Komunističke partije Sovjetskog saveza), Staljin, 1952; Snaga malih naroda, Enver Hodža, 1964; Imperijalizam i revolucija (Imperialism and the Revolution), Enver, 1978; Marksističko-lenjinistički pokret i svetska kriza kapitalizma, Enver, 1979; Evrokomunizam je antikomunizam (Eurocommunism is anti-Communism), Enver, 1980.

Periodika i arhive:

UNITY & STRUGGLE (Jedinstvo i borba) – polugodišnji organ Međunarodne konferencije marksističko-lenjinističkih partija i organizacija (CIPOML)
Revolutionary Democracy, marksističko-lenjinistički žurnal i arhiva
od 1995. godine do danas, časopis Revolucionarna demokratija (RD) pokazao se kao najvredniji resurs za revolucionare i marksiste-lenjiniste širom sveta. Dopunsko onlajn izdanje postaje esencijalna digitalna biblioteka za sve koji imaju interesovanje za znanjem zasnovanom na naučnim metodama i pogledima na svet marksizma-lenjinizma
Marxist-Leninist Translations, klasici marksizma-lenjinizma na srpsko-hrvatskom
enverhoxha.ru, Enverova sabrana dela na ruskom, engleskom i na drugim svetskim jezicima

Brošure:

Prilog kritici političke ekonomije, Marks, 1859.
Beleške uz Kapital
Šta da se radi?, Lenjin, 1902.
O Balkanskom ratu, Lenjin 1912-13.
Srbija i Albanija, Dimitrije Tucović, 1914.
Platforma Komunističke internacionale, Kominterna, 1919.
Komunizam i obitelj, Aleksandra Kollontai, 1920.
Dijalektika i eklekticizam (izvod), Lenjin, 1921.
Nacionalno pitanje u kapitalističkom i u socijalističkom sistemu, Lenjin i Staljin, 1921.
Pitanje fašizma i kapitalističkog propadanja, R. Palm Djut 1935.
Osnovna obeležja fašističke diktature, Kominterna, 1935. (obrada Edukomuna)
Ujedinjeni front, borba protiv fašizma i rata, G. Dimitrov, 1935. (Dimitrov arhiva)
Mastering Bolshevism, Stalin, 1937.
Kratki kurs istorije Boljševičke partije, 1939.
Dnevnik Dimitrova, 1933-1949.
O međunarodnoj situaciji, A. Ždanov, 1947.
Manifest osnivanja Informacionog biroa komunističkih partija (Kominform), 1947.
Pismo CK SKP(b) upućeno CK KPJ (“čudesni staljinski dokument”) i Rezolucija Kominforma, 1948.
Kuda vodi nacionalizam Titove grupe?, Staljin, 1948.
Federacija Južnih Slovena i makedonsko pitanje, G. Dimitrov, 1948.
O dvema formama diktature proletarijata, Staljin, 1948.
Staljin o “kineskom socijalizmu”, 1949.
Staljin o narodnoj demokratiji, 1950.
O književnosti, muzici i filozofiji, A. Ždanov, 1950.
Narodna demokratija, A.I. Soboljev, 1951. i izdanje iz 1954. godine
Udžbenik političke ekonomije, Sovjetska akademija nauka
1954. (ruski) i izdanje iz 1955. (engleski) (oba izdanja sadrže izvesne revizionističke izmene; originalna staljinska redakcija iz 1953. još uvek čeka na objavljvanje)
Udžbenik marksističke filozofije, Sovjetska akademija nauka
STALJIN, sabrana dela (prošireno)
Odbacujemo sovjetske revizionističke teze!, Enver, 1960. (dodatak: video)
Sa moskovskog sastanka 81 komunističke i radničke partije
Da li je SFRJ socijalistička država?, Renmin Ribao, 1963. (sa predgovorom Vlada Dapčevića, 1995.)
Titoistička Jugoslavija na raskrsnici, Zeri i Popullit, 1966.
Pesnica marksistista-lenjinista mora uništiti i levi avanturizam, pupoljak modernog revizionizma, Enver, 1968.
Open fire on revisionist betrayal!, PRA, 1969.
An historic victory of Marxism-Leninism over revisionism, 1971.
Tragični događaji u Čileu – lekcija za revolucionare celog sveta, Zeri i Popullit 1973.
Jugoslovensko “samoupravljanje” – kapitalistička teorija i praksa (prevedeni izvodi), Enver, 1978.
Staćemo uz jugoslovenski narod, Enver, 1976./1980.
Teorija o “tri sveta” – kontrarevolucionarna i šovinistička teorija (prevedeni izvodi), Enver, 1979.
Plan Kine da postane supersila (prevedeni izvod), Enver, 1979.
Evrokomunizam je antikomunizam (prevedeni izvodi), Enver, 1980.
Istorija Partije rada Albanije, 1982.
The counter-revolution within the counter-revolution, Spiro Dede, 1983.
Razmišljanja o Bliskom istoku (predgovor), Enver, 1984.
Superpowers, Enver, 1984.
Komunistička deklaracija radnicima i narodima sveta, CIPOML, 1994.
Moskovska rezolucija, 1996.
Platforma Međunarodne konferencije marksističko-lenjinističkih partija i organizacija, CIPOML, 2016.
Kratka istorija našeg modernog revolucionarnog pokreta, Revolucionarni savez rada, 2020.
O revolucionarnoj partiji proletarijata,
Da li je Kina socijalistička država?, Revolucionarni savez rada, 2021.
Poziv Pariske komune (150 godina prve diktature proletarijata), CIPOML-RSR
Imperijalizam, moderni revizionizam i balkansko pitanje, 2020.
U odbranu Kominterne i narodnog fronta (‘K’KE dalje ruke od Staljina!), PCMLV, 2021.
Privezak imperijalističkoj privredi ili socijalistička (re)industrijalizacija?, 2021.
Balkanska marksističko-lenjinistička platforma, 2021.

Dokumenta:

Staljinski USTAV SOVJETSKOG SAVEZA – primer najdemokratskijeg ustava u svetskoj istoriji, 1936.
Deklaracija Drugog zasedanja AVNOJ, 1943.
Rezolucija Informacionog biroa komunističkih partija o stanju u Komunističkoj partiji Jugoslavije, 1948.
(dokumenta, odjeci, posledice)
Dokumenta XIX kongresa Komunističke partije Sovjetskog Saveza, 1952.

Istoriografija:

From Trotsky to Tito, James Klugmann, 1951.
15 godina od Rezolucije Informbiroa o stanju Komunističkoj partiji Jugoslavije, Zeri i Popullit, 1963.
Restauracija kapitalizma u SSSR, Martin Nikolaus, 1975.
Kapitalizam u SSSR u eri Hruščeva-Brežnjeva, Bil Bland, 1991.
Pitanje tranzicije u komunističko društvo u SSSR do 1953. godine, Vijay Singh, 1996.
Khrushchev’s Thermidor, Ubaldo Buttafava, 1997.
Laži koje se odnose na istoriju SSSR, Mario Sousa, 1998.
Stalin and the Struggle for Democratic Reform, Grover Furr
Draža umesto Draže i Pero Simić umesto Pera Simića, Edukativna komuna, 2021.
Draža umesto Draže: izdajnički tajni pregovori Titove grupe sa fašističkim okupatorom iza leđa komunista i partizana, izvodi iz knjige Miše Lekovića, 1985. sa uvodom Edukativne komune
Kralj umesto kralja: buržoaska podvala u Jugoslaviji
Dosije GOLI OTOK
Khrushchev Lied (Hruščov je lagao!), Grover Furr, 2011.
Trotsky’s Collaboration with fascist Germany and militarist Japan, Furr
Socijalizam: o klasnoj borbi u SSSR 1936-1953. (1)
O restauraciji kapitalizma u SSSR 1953-1990. (2); 3, 4, 5, 6, 7–8–9.
Borba grčkih komunista protiv revizionizma, Anasintaxi, pokret za reorganizaciju Komunističke partije Grčke 1918-1955

Memoari:

“Ibeovac”, Vlado Dapčević, 1990.
Sa Staljinom, Enver, 1979.
“Titoisti”
“The Khrushchevites”
Black Bolshevik: Trotsky’s Day in Court, Harry Haywood
Centenary of Stalin (monografija)

Medijateka ▶

. . .. .

Revolucionarna kinotrilogija malih naroda / Revolutionary Cine-Trilogy of the Small Nations

U našoj borbi protiv svih neprijatelja, neophodan je čvrst oslonac na marksističko-lenjinističku teoriju i svetski proletarijat. Naša borba na ideološkom planu će biti uspešna samo u slučaju ako budemo podvrgnuli dubokoj dijalektičkoj analizi međunarodni položaj, aktuelne događaje, zadatke i ciljeve svih društvenih snaga, pokreta, svih njihovih međusobnih protivrečnosti. Naučna analiza međunarodne situacije i definisanje strategije doprinosi iznalaženje pravilne taktike u revolucionarnoj borbi u različitim uslovima – da bi dobijali svaku bitku, jednu za drugom. Socijalizam se nalazi u borbi sa kapitalizmom, međunarodni proletarijat se nalazi u bespoštednoj borbi sa svojim spoljašnjim i unutrašnjim ugnjetačima. Svetski proletarijat u svojoj borbi, vodi se marksističko-lenjinističkom ideologijom, koja objašnjava neophodnost te borbe i mobilizacije svih snaga za nju. Upravo zato su kapitalizam i imperijalizam uvek organizovali najžešću borbu protiv teorije Marksa, Engelsa, Lenjina, Staljina.
Enver, “Imperijalizam i revolucija”